Overstrekkers

huilbaby, overstrekker, steunVanochtend een consult gehad bij een lieve moeder met haar zoontje. Zoontje overstrekt en heeft een voorkeurshouding. Kindje is onder behandeling bij de osteopaat. De bevalling was snel, een paar uur ontsluitingsfase en in 3 persweeën was dit prachtige mannetje geboren.
Omdat dit mannetje nog een grote zus heeft, leek het mama handig om een doek erbij te hebben. Moeder heeft diverse filmpjes op youtube bekeken, maar toch krijgt ze de doek maar niet strak genoeg aangespannen. “De kindjes op de filmpjes blijven zo rustig zitten” zoals ze zelf zegt.

We hebben samen gekeken, waar het overstrekken begint en hoe we mama kunnen helpen de doek toch strak genoeg aan te spannen, zonder haar zoontje te veel te triggeren. Uiteindelijk leek de snelheid in het aanspannen een groot deel op te lossen.

Helaas heb ik zelf veel ervaring opgedaan met mijn jongste. Waarom “helaas” hoor ik je denken. Mijn jongste heeft veel moeten doorstaan. Veel stress in de laatste weken van de bevalling, mijn vader werd doodziek op de vakantie in Zuid-Frankrijk door een bacterie. Waarop ik, 34 weken zwanger, met de auto naar Zuid-Frankrijk ben gereden om mijn moeder bij te staan en mee terug te nemen naar Nederland, toen mijn vader per ambulance terug werd gebracht naar Nederland.

De bevalling was heftig en traumatisch. Weeënstorm en na 2 uur persweeën bleek mijn jongste een sterrenkijker te zijn. Uiteindelijk is hij met de vacuümpomp geboren. Er heeft enorm veel druk gestaan op zijn hoofdje en nekwervels. Bryan was een echte huilbaby, kon uren achter elkaar huilen. Ik kon alleen maar liefdevol vragen: “wat is er toch met je, lieve schat. Kon je maar praten en zeggen, waar je pijn hebt”. Duidelijk was wel, dat dit geen krampen waren. In de kraamweek sliepen we misschien 4 uur, voor de rest huilde Bryan en sliep soms tussendoor.

Na 1,5 week zijn wij naar de osteopaat gegaan, hier bleek dat Bryan een grote blokkade in zijn nekje had, wat moet dit pijn hebben gedaan. Na 5 behandelingen bij de osteopaat ging het al stukken beter met Bryan, maar toch bleef hij een voorkeurshouding hebben, snel overprikkeld te zijn en overstrekken. Bij de kinderfysiotherapeut kregen we oefeningen om Bryan uit de voorkeurshouding te halen en te houden. Het dragen was hier een mooie aanvulling op.

Ik ben een echt doekenmens, toen ik ontdekte, dat ik zwanger was, kon ik niet wachten om dit mannetje te dragen in mijn mooie collectie doeken. Helaas, Bryan had niet het geduld om geknoopt te worden, waardoor hij na stap 3 al begon met overstrekken. De kunst was om snel door te knopen, te wachten tot hij sliep en dan opnieuw te knopen. Al leek het misschien niet zo, maar Bryan vond het heerlijk om gedragen te worden, hij wilde niets liever dan bij mij zijn. Uiteindelijk bleek voor Bryan een draagzak van draagdoekenstof de beste oplossing. Klinkt best gek, een kind van een draagdoekconsulente, die niet gedragen wordt in een draagdoek. Ach ja, hij wordt tenminste gedragen.

Door Bryan heb ik veel ervaring op gedaan en kan creatief mee denken in de oplossingen. Er zijn verschillende redenen en manieren te bedenken om deze kindjes toch te dragen, want ze vinden het echt heerlijk! Op een andere manier aanspannen, kan al een manier zijn. Maar ook het materiaal van de drager kan een trigger zijn om te overstrekken. En misschien komen we wel tot de conclusie, dat ook jouw kindje geen geduld heeft voor het gepluk en getrek van een doek en is een draagzak een betere optie. Wil je dat ik met je mee kijk/denk? Neem dan contact met mij op.

Geen reactie's

Geef een reactie